تو طراحی، همون طراحی همیشگی شیائومی رو داریم که با وجود این که پلاستیکیه اما حس خیلی خوبی منتقل می‌ کنه. پشت گوشی معلوم نیست که پلاستیکیه یا شیشه اس و هیچ جا هم از متریال اون صحبت نشده. حسی که به شما میده، شیشه اس اما بعید می‌دونم از شیشه ساخته شده باشه‌. قاب دور اون هم پلاستیکیه. بالا سمت چپه قاب پشتی چهار لنز و یه فلش، تو دو بیرون زدگی دیده می‌شه. بیرون زدگی لنز اصلی یه مقدار بیشتر از بقیه اس و توی دو پله قرار داره.

یه لوگوی Redmi و یه طراحیه از بنفش تا آبی روشن که یه ذره اکلیل داره که احتمالا مورد پسند خانم‌هاست. به دور از جنسیتی کردن رنگه این گوشی، برای پسرها مشکی اون احتمالا مناسب تره. اثر انگشت روی گوشی می‌مونه که به دلیل رنگ‌های به کار رفته توی اون زیاد دیده نمیشه اما بهتره که از یه قاب استفاده کنید که امنیت بیشتری هم داشته باشه.

زیر گوشی درگاه Type-c، اسپیکر، میکروفون، خشاب سیم کارت قرار داره‌. خشاب سیم کارت می‌تونه دو سیم کارت رو پشتیبانی کنه یا یه سیم کارت و یه میکرو اس دی رو پشتیبانی می‌کنه‌. لبه‌ی سمت راست دکمه‌ ی پاوره که حسگر اثر انگشت هم همون جا وجود داره. کم و زیاد کردن صدا توی لبه‌ی سمت راست وجود داره. بالای گوشی پر باره. تو اینجا جک ۳.۵ میلی متری هندزفری، اسپیکر، IR Blaster و یه میکروفون دیگه هم داریم‌. سمت چپ کویره و خبری از چیز خاصی نیست.

حدود ۸۶ تا ۸۷ درصد پنل جلویی رو نمایشگر به خودش اختصاص داده. دوربین سلفی توی پانچ هول خیلی ریز بالای گوشی قرار داره. نگاه کردن به این نمایشگر واقعا جذابه. با وجود این که حاشیه‌ های اون زیاده اما اگه یه والپیپر تیره یا مشکی بذارید، واقعا پنل جلویی حس خوبی داره. اسپیکر مکالمه هم اون بالا دیده میشه.

گواهی IP53 داره و در مجموع برای طراحی اون به جز رقبای شیائومی، قطعا از رقبای سامسونگی خودش بهتره. البته ردمی نوت ۱۱ پرو نسبت به مشخصات A33 سامسونگ یه ایراد داره. این ایراد وجود IP53 توی این گوشیه در صورتی که A33 گواهی IP67 داره. یعنی مثلا اگه A33 که ضد آبه بیفتد تو استخر بعد برش دارید و اتفاقی براش نیفته، Redmi Note 11 Pro فقط پاشش آب رو می‌تونه تحمل کنه.

توی بخش طراحی ردمی نوت 11 پرو نمره‌ ی قابل قبولی می‌ گیره.

صفحه نمایش جاییه که ردمی نوت ۱۱ پرو یه نمایشگر 1080 سوپر امولده که نرخ نوسازی اون ۱۲۰ هرتزه و قابلیت HDR10+ رو پشتیبانی می‌کنه که روشنایی خوبی‌ ام داره‌‌‌.

در مجموع، نمایشگر فوق العاده با کیفیته توی این بازه‌ ی قیمتی و می‌تونید از اون توقع داشته باشید. مثلا اگه یوتیوپ باز هستید، محتواهایی که HDR10+ هستند رو قشنگ می‌تونید ببینید. شفافیت‌ ها، عمق رنگ مشکی و روشنایی خوب همگی جزو نقاط قوت این نمایشگره و میشه قشنگ به اون اتکا کرد. نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتزه که از ۹۰ هرتز A33 می‌تونه باز بهتر باشه. در مجموع صفحه نمایش هم عملکرد خوبی داره و واقعا جوابه.

به نسبت گوشی‌ های شیائومی اگه بخوایم مقایسه کنیم با مشخصات Poco X4 Pro 5G کیفیت مشابهی دارند. ولی طبق تجربه کاربری من، باز توی شیائومی‌ ها این گوشی صفحه نمایش بهتری داره.

توی بخش باتری، ردمی نوت ۱۱ پرو ظرفیتی معادل ۵۰۰۰ میلی آمپر ساعت داره که عملکرد معمولی رو به خوبی داره. معمولی که میگم یعنی قشنگ کار رو راه میندازه. یه ساعت call of duty بازی کردن با این گوشی حدود ۱۵ درصد شارژ رو کم می‌کنه که یه ذره نگران کننده اس ولی توی استفاده‌ های معمولی ی روز کامل رو می‌تونید با اون کار کنید.

خیلی توقع شارژدهی عجیب غریبی نداشته باشید که متحیرتون کنه، از اون طرف هم ناامیدتون نمی‌کنه. یه آداپتور ۶۷ واتی فست شارژ توی جعبه‌ی اون وجود داره که توی A33 آداپتور رو نمی‌بینیم. این آداپتور توی ۳۵ دقیقه می‌تونه گوشی رو فول شارژ کنه. نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه گوشی فول شارژه. هر وقت مشکل شارژ داشتید ده دقیقه تا یه ربع گوشی رو به شارژ بزنید، ۵۰ تا ۶۰ درصد گوشی شارژ میشه و خیالتون می‌تونه بابت شارژ شدن راحت باشه.

به نسبت گوشی ‌های شیائومی عملکرد خیلی خوبی داره و مثل همون ها و حتی بهتر از برخی مدل‌هاش مثل Poco X3 Pro که ۳۳ واتیه. به نسبت سامسونگ توی شارژ شدن باتری با اختلاف زیاد می‌تونه بهتر باشه ولی توی شارژدهی تقریبا شبیه به هم هستند ولی ازش جواب می‌ گیرید. اگه فکر می‌ کنید از این گوشی تعریف می‌ کنم، باید صبر کنید.

حسگر اثر انگشت روی دکمه‌ ی پاور قرار داره که جای اون فوق العاده خوبه. بدون هیچ لگ، باگ و ایرادی، گوشی رو توی سریع‌ ترین حالت ممکن باز می‌کنه. کافیه یه بار روی دکمه پاور بزنید و تمام. اگر دو تا سه انگشت هم ست کنید، وقتی گوشی رو از روی میز برمی ‌دارید، اگه روی انگشت اشاره ست شده باشه موقع برداشتن خود گوشی قفل رو باز میکنه و کار رو راه میندازه.

سیستم تشخیص چهره دو بعدی هم کار خودش رو خوب انجام می‌ده که زیاد به اون نمی‌ پردازیم.

بخش بعدی دوربینه جایی که ردمی نوت ۱۱ پرو سنسور اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی داره که عکس ‌ها توی حالت عادی ۲۷ مگاپیکسلی ثبت میشن که طبیعت کار همینه.

اگه بخوایم درباره ‌ی عکس‌ هایی که با ردمی نوت ۱۱ پرو ثبت می ‌کنید، صحبت کنیم، باید بگم که عکس‌ ها فوق العاده هستن‌. فوق العاده خوش کیفیت، داینامیک رنج عالی، شارپنس و دیتیل عالی، وایت بالانس خوب. قشنگ میشه گفت توی بازه قیمتی ۷ تا ۷.۵ میلیون تومن، بهترین دوربین گوشی رو برای عکاسی داره. حواستون باشه برای عکس برداری توی این بازه دوربین ردمی نوت ۱۱ پرو واقعا دوربین فوق العاده‌ ایه و اگه عکاسی با گوشی رو دوست دارید، می‌تونید عکس‌ های خوبی با اون ثبت کنید.

اگه حالت رو بر روی مود ۱۰۸ مگاپیکسلی تنظیم کنید که دیگه قشنگ می ‌تونید غنی بودن عکس‌ ها رو توی همه‌ ی زمینه‌ ها ببینید. نمیشه ایرادی به عکس‌ های سنسور اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی گرفت.

یه سنسور ۸ مگامیکسلی اولتراواید داره که عملکرد اون افت می‌کنه ولی باز هم اولتراواید ‌های خوبی می‌تونید بگیرید. یه مقداری شارپنس پایینه. یعنی انگار عکس التراواید اون بی روحه. اگه وقت بذارید و حوصله به خرج بدید، سنسور اولتراواید هم جوابه و توی همون اولتراواید عکس‌ های مناسبی می‌ گیره‌.

گوشی Redmi Note 11 Pro یه سنسور ۲ مگاپیکسلی ماکرو داره که هیچ بویی از نسل قبلی خودش یعنی Redmi Note 10 Pro نبرده. ردمی نوت ۱۰ پرو عجب دوربین ماکرویی داره! آدم رو مجذوب خودش می‌کنه. لنز ماکرو یه مقداری از فانتزی بهتره و می‌تونید با اون عکس های خوبی ثبت کنید.

اگه دوربین ۲ مگاپیکسلی تشخیص عمق رو ذکر کنیم، عکس‌ های پرتره واقعا عکس‌ های خوبی هستند و تقریبا میشه گفت که از هر ده تا عکس، توی ۹ تای اون ها سوژه به خوبی از بکگراند جدا میشه و شما می‌ تونید عکس پرتره خوبی هم داشته باشید‌.

پکیج عکاسی این گوشی رنک یک توی این بازه‌ ی قیمتیه طبق تجربه کاربری من که می‌تونم بگم که حس خیلی خوبی از عکاسی کردن با این دوربین می‌ گیرید.

توی پارت فیلم‌ برداری مثل بخش عکاسی با قدرت نمیشه گفت خفنه‌. چرا؟ چون فقط قابلیت فیلم‌ برداری با کیفیت 1080 با فریم ریت ۳۰ فریم بر ثانیه رو می‌گیره. دلیل اون رو جلوتر توی بخش سخت افزار میگم. این موضوع یه کمی ناامید کننده هست. اگه با گوشیتون زیاد ویدیو می‌ گیرید، این گوشی نمی‌تونه انتخاب اولتون باشه. گوشی A33 توی این بخش گوی رقابت رو از Redmi Note 11 Pro می‌ رباید.

همون ویدیو 1080/30fps که می‌گیره هم استبلایزرش یه جوریه. یعنی خیلی عملکرد لرزشگیر اون خوب نیست. سرعت تغییر فوکوس اون خوبه. کیفیت رنگ ‌ها و خود ویدیو خوبه اما ۱۰۸۰ دیگه و انگار یه چیزی کم داره. شاید همه با کیفیت ۱۰۸۰ ویدیو می ‌گیریم ولی وقتی قابلیت فیلمبرداری 4k وجود داشته باشه، خیالمون راحته که 1080 کارش رو داره بهتر انجام میده.

گفتنیه واقعا می ‌تونید فیلم‌ های خوبی ثبت کنید ولی A33 می‌تونه ویدیو های بهتری با اختلاف خیلی کمی ثبت کنه. قدرتی که این گوشی توی عکاسی داشت توی فیلم‌برداری نداره.

یه سنسور ۱۶ مگاپیکسلی سلفی باعث میشه که بتونید سلفی‌ های خوبی‌ ام با این گوشی ثبت کنید. ولی توی این بخش هم باز به قدرت دوربین پشتش عمل نمی‌کنه. عکس‌ های سلفی که می‌ گیرید، کیفیتش خوبه. شارپنس و دیتیل هم خوبه اما یه ذره که زوم کنید، یه کمی آبرنگی میشه و شارپنش مصنوعی که به عکس ‌ها اضافه می‌کنه دیده میشه.

وقتی زوم می ‌کنید مثلا مشاهده میشه که یکی از جزئیاتی مثل ریش انقدر کنترانست رو دستی اضافه می‌کنه که حس بدی داره‌. یا مثلا چین و چروک پیشونی انگار نقاشی شده‌. ولی وقتی زوم نشده بهش نگاه می‌ کنیم، عکس خوب و جذابه.

ویدیوهای سلفی فقط 1080/30fpsکه یه ایراد بزرگ داره. ایراد اینه که قابش کمی محدوده یعنی کادر محدودی داره. اگه که بخواید مثلا ویدیو سلفی بگیرید و مثلا پست یا استوری کنید توی اینستاگرام، قابش محدوده و قاب کمی به ما میده. کیفیت ویدیو مطلوب و مناسبه اما خیلی خفن نیست.

توی پارت دوربین اگه بخوایم این گوشی رو با رقبا مقایسه کنیم، توی عکاسی به نسبت همه‌ ی رقبا فوق العاده خوبه. توی ویدیو، معمولی مثل بقیه ‌ی رقبای خودشه.

به سراغ پاشنه آشیل و دلیل نداشتن 4K تو دوربین این گوشی می‌ ریم‌. اتفاقی که می‌ تونه برای گیمرها خوب نباشه، پردازنده‌ ی این گوشیه. پردازنده ‌ی هلیو مدیاتک G96 توی این گوشیه که اصلا کاری به مدیاتک یا اسنپدراگون بودن اون نداریم. وقتی کالاف دیوتی رو باز می‌ کنیم، فقط گرافیک رو تا مدیوم داره.

مدیوم فقط زمانی اتفاق می‌افته که فریم ریت رو روی Very High بذارید. وقتی فریم ریت رو توی حالت max تنظیم کنید، گرافیک میاد روی Low و حس خوبی از بازی کردن نمی‌تونید بگیرید. (با وجود Poco X3 Pro و Poco X3 GT توی این بازه‌ی قیمتی، که از نظر قیمتی واقعا توی این محدوده واقعا خوب هستن.)

پس اگه پردازنده براتون مهمه و می‌خواید با گوشی بازی کنید، سراغ Redmi Note 11 Pro نیاید بهتره. توی بازی کردن اتفاقی که می‌افته اینه که توی مدیوم و Very High، یه دست که بازی می کنید دست دوم به بعد گوشی دچار لگ میشه و شاهد افت فریم و باگ و از این دست اتفاقات توی بازی کردن هستیم.

توی محیط کاربری همه چیز روون و خوبه. ۱۲۰ هرتز شدن نمایشگر کمک می‌کنه تا موقع کار کردن، قشنگ کار کردن توی محیط کاربری گوشی حس فوق العاده سریع و خوبی بده. پردازنده اصلا توی اجرا کردن محیط کاربری هیچ ایرادی نداره‌. توی مقطعی که اون رو تست کردیم، یه بار اتفاق نیفتاده روی عکس بزنیم و دیر باز شه و یا توی اپلیکیشن ‌های مختلف اسکرول کنیم و بخواد دیر باز شه. اتفاق و اذیت مثلا کندی توی محیط کاربری گوشی وجود نداره. البته که این گوشی اصلا به درد بازی نمی‌خوره.

Redmi Note 11 Pro 4G یه رم ۶ و رم ۸ گیگابایتی داره که اختلاف رم اون زیاد نیست. حافظه داخلی ۱۲۸ و ۲۵۶ گیگابایتی برای این گوشی در نظر گرفته شده که اختلاف قیمتی اون زیاد نیست و اختلافی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومنی دارن. با توجه به این که مموری کارت نیز می‌خوره، ۱۲۸ می‌تونه مناسب باشه. رم ۶ و ۸ اون ها هم خیلی با هم متفاوت نیست.

زمانی که گوشی دست شما می ‌رسه، اندروید ۱۱ و MIUI 13 داره. اتفاقی که توی اون می‌افته اینه که خیلی به نسبت اندروید ۱۲ و اتفاق‌ های شخصی سازی که توی اون می ‌افته، جذاب نیست ولی همچنان MIUI 13 یکی از پر‌مصرف‌ ترین رابط کاربری‌ های اندرویدیه. این رابط کاربری قابلیت ‌های شخصی سازی خوبی داره که بارها موبونیوز درباره‌ ی اون ویدیو ساخته و می‌تونید توی سایت ببینید.

اتفاقاتی که توی نسخه ‌ی ۱۳ به نسبت ۱۲.۵ افتاده اتفاقات جذابی توی بخش گالریه. مثلا می‌تونید ادیت‌ های جذابی روی عکس‌ ها بزنید و یه شی رو کلا از عکس حذف کنید. از دیگه این قابلیت‌ ها اینه که مثلا آسمون عکس‌ ها را بتونید عوض کنید که اتفاق جذابی توی گالریه. توی اپلیکیشن دوربین یه سری مود های مختلف تصویربرداری و عکس برداری اومده که باحاله. یه سری Floating Window اومده که اختیار کار کردن چند وجهی یا Multitasking با گوشی رو در اختیار شما قرار میده.

رابط کاربری جوابه و احتمالا آپدیت هم چون گوشی جدیده، دریافت کنه.

توی بخش اسپیکر صدا از هر دو اسپیکر میاد. وقتی اسپیکر رو تا آخر زیاد کنیم، بلندی فوق العاده خوبه و شاهد کیفیت و تفکیک خوبی هستیم. درسته پردازنده به درد بازی کردن نمی‌خوره اما اسپیکر به خاطر تفکیک خوب توی چپ و راست به درد بازی می‌خوره‌. اسپیکر هم نمره‌ ی خوبی می‌گیره.

در آخر به جمع بندی می‌رسیم جایی که توی بخش طراحی واقعا توی بازه‌ ی قیمتی خودش خوبه. توی بخش صفحه نمایش واقعا خیلی خوبه با توجه به بازه ‌ی قیمتی که داره. توی باتری عملکرد اون معمولی رو به خوبه‌ که نقطه‌ ی قوت یا ضعف اون نیست. شارژ شدن اون نقطه قوت خوبیه. توی بخش عکاسی و دوربین، توی بازه ‌ی قیمتی خودش مناسبه. کیفیت ویدیوی اون بین رقبا اول نیست‌. تنها ایرادی که می‌تونه جدی باشه اینه که روی سخت افزار اون خیلی نمیشه برای انجام کارهای سنگین حساب کرد‌.

ایراد جدی دیگه ای که گوشی‌ های شیائومی دارن، مشکل رابط کاربری و نرم افزاری اون هاست که آپدیت‌ ها براشون پراکنده میاد و خیلی سریال نامبر و کشور سفارش دهنده، توی گرفتن آپدیت‌ هاش تاثیر گذاره. این موضوع باعث میشه که آپدیت‌ های کوچک و بزرگی که روی گوشی میاد، باعث بشه گوشی کند شه. با توجه به این که پردازنده ردمی نوت ۱۱ پرو هم پردازنده‌ ی خیلی قوی ای نیست، احتمال این که توی بلند مدت عملکردش ضعیف بشه وجود داره. قبل‌ تر هم شاهد این اتفاق توی Poco X3 NFC بودیم.

در کل این گوشی به درد کسی میخوره که میخواد باتری، صفحه نمایش و دوربین خوبی برای عکاسی داشته باشه. با توجه به قیمت ۷.۲۰۰ تا ۷.۵۰۰ گوشی ردمی نوت ۱۱ پرو، یه نسخه‌ی دیگه ای داره که5G و محدوده ‌ی قیمتی اون ۱۰ تا ۱۱ میلیون تومنه که به زودی به بررسی آن می‌پردازیم. گوشی Redmi Note 11 Pro، در کل خوبه که نقاط قوت و ضعف اون رو گفتیم. حالا به نظر شما ردمی نوت ۱۱ پرو چقدر ارزش خرید داره؟ از ۱ تا ۱۰ به اون یه امتیاز بدید.